NekoDancer Blog

  Odeszło, przepadło, umarło. Ale pozostaną wspomnienia - te lepsze i te gorsze. Niedoceniane Nekodancer przestało działać. Podobnie, jak Reh, czuję, że kolejny etap w moim życiu skończył się nieodwracalnie.  Ot, zwykła, nieskomplikowana gra, w której właściwie nigdy nie byłam dobra. Poznałam tam jednak wspaniałych ludzi, którzy pomimo błędu, który popełniłam, dalej są ze mną do dzisiaj. Dziękuję za to, że jesteście przy mnie i mogę na Was liczyć. Że mogę z Wami pisać, żartować, oglądać głupie rzeczy.  Czy żałuję czasu, który zmarnowałam na klikanie strzałek? Nigdy. Wspomnienia i nauki (a było ich kilka, bo zachowywałam się jak głupi dzieciak i dopiero teraz zdaję sobie z tego sprawę), jakie zyskałam pozostaną ze mną na zawsze.  Drogie, niedocenione Nekodancer, jestem pewna, że nie popadniesz w zapomnienie. Na pewno jeszcze nieraz wpiszę w wyszukiwarkę znajomą domenę, z nadzieją, że kiedyś jeszcze będę mogła zagrać w towarzystwie moich przyjaciół.  Nie...

Nie udało się. To już oficjalnie. Gra przepadła. Minęło już około dwóch tygodni od wygaśnięcia Flasha. Mogę powiedzieć niczym lekarz na sali - stwierdzono zgon.  Bardzo jest mi przykro z tego powodu. Gra budzi wiele wspomnień. Poznałam wiele przyjaciół, w tym szczególnie Madzię, czyli współzałożycielkę tego bloga, Oliwię, Agusię i Mateusza. Później może wymienię nicki moich kochanych osób. Zrobię małą przypominajkę, napiszę do Puszkima co do tego pomysłu.  Jestem ciekaw jak potoczyłyby się nasze ścieżki, gdybyśmy się nie spotkali. To właśnie z Puszkimem i Fyrtkiem ogarnialiśmy przecież oficjalną zbiórkę kotów na polskim serwerze z okazji roku tej gry. Kururu. Bo tu o Tobie mowa. Dziękuję kochana za wszystko, wiem, że kiedyś zobaczysz ten post bo lubisz przeglądać rzeczy z przeszłości. Miałaś ogromny wpływ na moją osobę, na jej kształt, byłaś przy mnie przy tych wszystkich problemach sprzed 5-4 lat.. wspierałyśmy się ogromnie. Luv ya.  Puszkim, aka Puszkinia. Uwielbiałam C...